Kontrola stymulatora

Stymulatory serca, nazywane popularnie „rozrusznikami”

to grupa urządzeń stosowanych w leczeniu zaburzeń rytmu serca. Zaliczamy do nich:

stymulator serca	stosowany w przypadku gdy akcja serca z różnych powodów jest zbyt wolna w stosunku do potrzeb organizmu
kardiowerter – defibrylator (ICD)	mający na celu przerywanie groźnych dla życia arytmii
stymulator resynchronizujący (CRT)	specjalny rodzaj rozrusznika przeznaczony dla chorych z niewydolnością serca

Każdy z wyżej wymienionych stymulatorów aby działał sprawnie i wydajnie wymaga okresowej kontroli. Brak regularnej kontroli może skutkować zaburzeniami pracy urządzenia, szybkim wyładowaniem baterii, gorszym funkcjonowaniem i samopoczuciem pacjenta, a w pewnych sytuacjach nawet zagrożeniem życia.

Zaleca się aby klasyczne rozruszniki serca
kontrolować przynajmniej raz na 6 miesięcy,

a bardziej skomplikowane urządzenia takie jak ICD czy CRT sprawdzać co 3 miesiące. Regularna kontrola pozwala przede wszystkim na poprawę jakości życia pacjenta i dostosowanie funkcji urządzenia do jego aktualnych potrzeb. Wydłużenie czasu działania baterii pozwala na przesuniecie w czasie konieczności wymiany stymulatora na nowy. W przypadku współczesnych urządzeń przy regularnej ocenie mogą one działać nawet do kilkunastu lat.

Właściwa kontrola stymulatora to nie tylko sprawdzenie
działania urządzenia, ale przede wszystkim ocena pacjenta.

Dlatego kontrole powinny być wykonywane przez lekarzy, którzy umieją w odpowiedni sposób zareagować na to co zgłasza pacjent, a także zinterpretować dane dostarczane przez rozrusznik w odniesieniu do dolegliwości pacjenta. Pacjent ze stymulatorem, podobnie jak każdy chory może przecież wymagać modyfikacji leczenia, dodatkowych badań czy zabiegów.